- κίβδων
- κίβδων, -ωνος και δ. γρφ. κιβδών, -ῶνος, ὁ (Α) [κίβδος]αυτός που εργάζεται σε μεταλλεία («κιβδῶνεςμεταλλεῑς», Φώτ.).
Dictionary of Greek. 2013.
κίβδων
Look at other dictionaries:
κίβδος — κίβδος, ὁ, πιθ. και κίβδη, ἡ (Α) σκουριά ή κράμα μετάλλων με τα οποία νοθευόταν ο χρυσός («τὴν δὲ σκωρίαν καὶ κίβδον ἐκάλεσαν», Πολυδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Έγινε προσπάθεια συνδέσεως του με τη γλώσσα του Ησυχίου κίβον ἐνεόν, δηλ. «κουφό». Υπάρχουν… … Dictionary of Greek
